Якунча

Шу азиз ватан барчамизники.

Унинг истиқболи, фаровон келажаги

 учун яшаш ҳар бир инсон учун катта бахтдир.

               И. А. Юртменбоши

Мана шу шиор чорак аср Юртменистонда кўп қаватли биноларнинг пештоқларини безаб турди, катта-кичик мажлисларда минг-ўн минг бора такрорланди. Юртменбоши ўзи ҳам ўша шиорини такрорлашни яхши кўрарди. Битта гапда икки марта келган “учун” кўмакчиси  ўрис тилидаги “за” ва “для” сўзларининг таржимаси эди. Бу ҳол ўзбек тили қоидаларига зид бўлиб, Юртменбоши умрининг охиригача ўрисча ўйлаб, ўзбекча сўзлаганига далилдир. Нутқларини ҳам ўрисча матнда тайёрлаб оларди, сўнг уни Пароканд Мирзо ёки Яхшибой Ошно (Қаламкаш) кифтини келтириб ўзбекчага ўгириб, жой-жойига иқтибослар киритиб берарди. Демак, Юртменбоши сўзда ўзбекка ўхшаса-да, ҳеч қачон ўзбек бўлмаган.

***

Давлат тўнтариши рўй бергач, орадан олти ой ўтмасидан узоқ йиллар арақ заводи директорининг уйида ижарада туриб мўмин-мусулмонларни бошқариб келган Муфти Дода телевизорга чиқиб: “Собиқ Юртменбошига нариги дунёда жаннат ёки дўзах нари турсин, ҳатто аросатдан ҳам жой топилмаса керак”, деб каромат қилади.

Айрим мусулмонлар эндиликда ўзининг данғиллама уйида яшаётган Муфти Доданинг сўзларини эшитиб ёқасини ушлайди: “Нима демоқчи бўляпти? Кечагина соясига салом берарди-ку! Нариги дунёда жаннат, дўзах ва аросатдан бошқа яна қандай макон бор экан?!” деб бир-бирига меровсираб қарайди. “Билмасам”, деб елка қисади ақли шошиб қолган одамлар.

Кўпнинг билмаган нарсасини биз ҳам билмаймиз, аммо, Оллоҳ билгувчидир, У ҳаммасини кўриб, билиб турибди, деймиз ва... Юртменбошининг хотира дафтари мутолаасини якунлаймиз.

Вассалом.

 Лойиҳа муаллифи Н. Б.